Για του Κόσμου τα Μάτια – Βαγγέλης Γιάννος

15,00 

ISBN: 978-618-5490-37-9 SKU: N/A Κατηγορία: Tag:

Ο Βαγγέλης Γιάννος γεννήθηκε στη Ροδιά Τυρνάβου, Λάρισας. Ακολούθησε Παιδαγωγικές Σπουδές στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και Λάρισας και παρακολούθησε σεμινάρια ψυχολογίας.

Υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία της χώρας, Δημόσια και Ιδιωτικά, καθώς και στο ελληνικό σχολείο του Χαρτούμ, στο Σουδάν. Συνταξιοδοτήθηκε από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Κηφισιάς, όπου δίδαξε επί 23 συνεχόμενα έτη.

Σήμερα ζει στο Καπανδρίτι με τη σύζυγό του, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες και τα τρία εγγόνια του έγιναν λατρεία και φάροι της ζωής του.

Έχουν εκδοθεί τα έργα του: «Στη Μοναξιά του Έρωτα», «Όνειρα στη Δίνη του Βοριά», «Η Miss κι Εμείς».

Συμμετείχε αφιλοκερδώς με το διήγημα «Ποια αναπηρία» στην συλλογική έκδοση των συγγραφέων του εκδοτικού οίκου Ζενίθ για την οικονομική ενίσχυση συλλόγου ΑΜΕΑ.

Απέσπασε το πρώτο βραβείο του λογοτεχνικού περιοδικού Κεφαλονιάς Κέφαλος 2000-2020 για το μυθιστόρημα «Όνειρα Στη Δίνη Του Βοριά» (Επανέκδοση από τις Εκδόσεις Ζενίθ).

Απέσπασε το δεύτερο βραβείο διηγήματος της Εταιρείας Τεχνών Επιστήμης Και Πολιτισμού Κερατσινίου.

Το διήγημά του με τίτλο «Το παγκάκι» συμπεριλαμβάνεται στον εβδομηκοστό τόμο του ανθολογίου Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2021.

Έργα του, διηγήματα-ποιήματα, συμπεριλαμβάνονται σε διάφορες συλλογικές εκδόσεις.

StumbleUponEmail

Περιγραφή

Ένας δυνατός έρωτας, που γεννιέται απρόσμενα, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια νοσηρή σχέση ζωής και πολλές απροσδόκητες αντιξοότητες, ενώ την ίδια ώρα δυο αδελφές αφήνουν πίσω όσα τις χώριζαν μέχρι τότε, ανακαλύπτοντας επιτέλους όλα εκείνα που τις ένωναν.

Το καινούργιο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιάννου διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον με τις καταιγιστικές εξελίξεις και την ανατρεπτική πλοκή του.

«Από παιδί ήταν κυνηγημένη και πληγωμένη από τους ανθρώπους. Η τρυφερή ψυχή της φώλιαζε σε ένα λιπόσαρκο κορμάκι, εύθραυστο και ντελικάτο. Όλη την έμφαση η φύση την έδωσε στο πρόσωπό της, που ήταν μόνο χείλη και μάτια. Παράταιρα σαρκώδη χείλη για την ανατομία του προσώπου της και πελώρια γουρλωτά μάτια με διαπεραστικό βλέμμα… Μάτια που οι συγχωριανοί της σε κάποιο ορεινό χωριό της Αρκαδίας τα απέφευγαν, γιατί πίστευαν ότι φέρνουν γρουσουζιά. Εξάλλου κοιτούσαν τόσο αλλόκοτα, σαν το βλέμμα να διαπερνούσε το σώμα τους κι εστίαζε στην ψυχή τους».